recalcitrate

英 [rɪ'kælsɪtreɪt] 美
  • vi. 不服从;顽抗;踢回去
recalcitrate
«
1 / 3
»
recalcitrate (v.)
"to kick out," 1620s, from Latin recalcitratus, past participle of recalcitrare (see recalcitrant). Sense of "resist obstinately" is from 1759. Related: Recalcitrated; recalcitrating.